moje pierwsze sowy

Nigdy nie uważałam sów za atrakcyjne, nie podejrzewałam że można je lubić :)

Ale dostałam zlecenie na te ptakony i uszyłam, najpierw tą z kieszonką w kratkę, niestety Z zobaczył i się zakochał. Chwycił i sowa jest jego, chodzi z nią wszędzie, śpi z nią, wszystkie inne przytulanki poszły w odstawkę. I od razu rozpoznał co to jest, bo miałam obawy że sowa jest za mało sowia i wygląda jak jakiś niezidentyfikowany przybysz z obcej planety.

Cóż było robić, zostawiłam dziecku prototyp i uszyłam kolejne :)

Co prawda ta w swetrze w paski nie do końca się udała i jeszcze bezczelnie się wepchnęła na plan fotograficzny ;)

Sowia familia total recycling

body - resztki sukienki ciążowej z lat '90

oczy - czapka św mikołaja w rozsypce

nos i gałki - resztki niezawodnej filcowej kurtki

skrzydła - sfilcowany samodzielnie golf damski (i tak był przyciasny)

kieszonka kratkowa - koszula dziecięco-młodzieżowa fragmenty wybrane

kieszonka zielona - resztka rękawa bluzy z której były kocie matki szyte

taaa, u nas to nic się nie zmarnuje :)

W poniedziałek będąc w mieście powiatowym z progeniturą w komplecie, wdepnęłam do saloniku odzieży używanej w likwidacji, wszystko po 1zł. Przy wtórze piekielnych wrzasków najmłodszego aniołka udało mi się wygrzebać fajną granatowa narzutę z grubej bawełny i kupon białego (powiedzmy) materiału. Zapłaciłam 2 zł. To lubię :)

A wczoraj przyszaleliśmy materiałowo z Ziemniacznikiem. Udało mi się trochę pooglądać, jakoż, że najpierw zapchałam dziecko bułką z biedry, a potem wygrzebałam piękną poszewkę w gęby świń, która go zahipnotyzowała na 7 min. Bułeczka w trakcie zwiedzania sklepu wypadła chłopcu z ręki wprost na nie pierwszej czystości podłogę. Odłamałam najbardziej zaświnione fragmenty, schowałam do kieszeni i dalej do systematycznego przerzucania wieszaków. Za jakiś czas ocknęłam się, patrzę i oczom nie wierzę, chłopak znów coś mieli, podstępnie wyciągnął z mojej kieszeni te zabłocone resztki. Smacznego :D